บทบรรณาธิการ

เรื่องราวไร้สาระ 4
สาโรจน์ ปาลกวงศ์ ณ อยุธยา / 31/05/2016 12:19:11
หาดทรายชายเล
เรือตังเก
รอคอย
ลำไหนของพ่อ
บ่ายวันนั้นผมนั่งมองเด็กชายสามสี่คนเล่นน้ำ พวกที่โตกว่าว่ายน้ำออกไปไกลในทะเลกว้าง ว่ายไปว่ายมาหลายรอบ ปล่อยเจ้าตัวเล็กนั่งมอง เขาคิดอะไรผมไม่รู้ ได้แต่คาดเดาว่าเขาอยากว่ายน้ำเก่งเหมือนพวกพี่
เวลาผ่านไป เรือหาปลาลำเล็กแล่นเข้าฝั่ง พ่อเขากลับมาแล้ว กลับมาพร้อมปลาในลำเรือ พวกพี่ๆ ช่วยแกะปลาออกจากอวน เขาคิดอะไรผมไม่รู้ ได้แต่คาดเดาว่าวันหนึ่งเขาจะออกเรือไปกับพ่อ ไปหาปลาเอามาให่แม่ ให้พี่ ให้มีกินมีใช้
ขณะชายแปลกหน้าจากไป เขาคิดอะไรผมไม่รู้ ได้แต่คาดเดาว่าเราคงไม่มีโอกาสพบกันอีก
......................................
อย่าให้โลกบริสุทธิสะดุดเสียงปืน
คลื่นที่สาดซัดงดงามกว่ารอยเลือดบนท้องถนน
ชีวิตเด็กน้อย ณ หาดบ้านทอน นราธิวาส สะอาดเกินกว่าความชั่วร้ายจะแตะต้อง ปล่อยเขาเติบโตอย่างผู้มีชัยบนด้ามขวานไทยด้วยหัวใจแห่งความหวัง